ஸ்ரீமஹா கணபதி-தெய்வ வித்யா

 

சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்த பாப்புவின் அன்றாட மராத்தி தினசரி பிரத்யக்ஷ பத்திரிகையில் (15-12-2006) வெளிவந்த தலையங்கம்

"மலையைத் தாங்கும் பார்வதி தேவி பூமியின் திரவ வடிவமாகும். அவள் சைத்யன்யம் வெளிப்பட ஆதாரமாக இருக்கும் ‘திரவ்ய சக்தி’ (திரவ்யம் என்றால் பௌதிகப் பொருள்) ஆவாள். இந்த திரவ்ய சக்தியின் உதவியின்றி, சைத்யன்யத்தின் வெளிப்பாடுகள் வெளிப்பட முடியாது. மேலும் சைத்யன்யம் இல்லாமல், திரவ்ய சக்திக்கு அஸ்வித்வமே இல்லை. இதன் பொருள், திரவ்ய சக்தி அந்த மூல சைத்யன்யத்திலிருந்து தோன்றுகிறது மற்றும் ஸ்தூலத்வத்தை நோக்கி பயணிக்கிறது. எனவே, இந்த சக்தியின் திரவ வடிவம் ஜகன்மாதா பார்வதி, அதே நேரத்தில் அதன் முழு ஸ்தூல வடிவம் பூமி. எனவே, அத்தகைய பார்வதியின் மகனான கணபதி, திரவ வடிவில் முழு பிரபஞ்சத்தின் திடமான உயிராகவும், நுட்பமான வடிவத்தில் ஒலியாகவும், ஸ்தூல வடிவத்தில் உச்ச பகவான் மகாகணபதியாகவும் இருக்கிறார்.

உண்மையில், முழு பிரபஞ்சமும் 'பிரணவ' (ஓம்) ஒலியில் இருந்து வெளிப்பட்டது. 'பிரணவ'த்தின் ஒலி ஒலிக்கத் தொடங்கியதும், நிர்குண நிராகார பிரம்மாவிலிருந்து சகுண சாகார விஸ்வரூபம் தோன்றத் தொடங்கியது. இந்த 'ஓம்காரத்தின்', அதாவது மூல ஒலியின், தற்போது பிரபஞ்சத்தில் உருவாகும் ஒவ்வொரு ஒலியுடனும் உள்ள தொடர்புதான் ஸ்ரீமகா கணபதி. மனிதர்கள், தங்களின் நுண்ணறிவு மற்றும் சிறப்பு ஒலி அடிப்படையிலான தொடர்பு சக்தி - மொழி - இவற்றின் உதவியால், எண்பத்து நான்கு லட்சம் யோனிகளுக்கு மேலாக தங்கள் மேன்மையை வளர்த்துக் கொண்டுள்ளனர். ஒவ்வொரு மனித வளர்ச்சிக்கும் தொடக்கத்தில் இந்த தொடர்புத் திறமை, அதாவது மொழி அறிவியல் உள்ளது. மேலும் இந்த மொழி அறிவியலின் அனைத்து மூலங்களும் மகாகணபதியின் குணங்களிலிருந்தே வெளிப்படவும், நிரூபிக்கப்படவும், அடையப்படவும் முடியும்.

மாகி கணேஷ் உற்சவத்தில் வீற்றிருக்கும் ஸ்ரீ பிரம்மணஸ்பதி.

மனித இனம் முன்னேறும்போது, அதன் புத்தியும் மனமும் அதன் சொந்த மொழி மற்றும் ஒலி அறிவியலின் அளப்பரிய முக்கியத்துவத்தைப் புரிந்துகொள்ளத் தொடங்கின. இந்த புரிதலில் இருந்துதான் ரிஷிகளின் ஆழ்ந்த சிந்தனை தொடங்கியது. எப்போதுமே புதிய ஞானம் கொண்ட இந்த ரிஷிகள், தங்கள் உற்றுநோக்கும் சக்தியின் உதவியுடன் செய்த சிந்தனையின் மூலம் ஒலியின் ஸ்தூல, சூட்சும மற்றும் திரவ இருப்பின் உணர்வைப் பெறத் தொடங்கினர், இறுதியில் 'ஓம்காரத்தை' அடைந்தனர். 'ஓம்காரத்தின்' 'தரிசனம்' கிடைத்தவுடன், ரிஷிகள் பரமாத்மாவின் சத்-சித்-ஆனந்த (இருப்பு-அறிவு-பேரின்பம்) தன்மையைப் புரிந்துகொண்டனர், இதனால் ஆன்மீகம் செழிக்கத் தொடங்கியது.

இந்த ஆன்மீகப் பயணத்தில், மூல சைத்யன்யத்திற்கும் திரவ்ய சக்திக்கும் மனிதர்களுக்கான தவிர்க்க முடியாத உறவு வெளிப்படுத்தப்பட்டது. மனிதனுக்குக் கிடைத்த உடல், மனம், மற்றும் புத்தி - இந்த மூன்று வாழ்க்கை தூண்களும் திரவ்ய சக்தியைச் சரியான முறையில் பயன்படுத்தாமல் சரியான வளர்ச்சியை அடைய முடியாது என்று ரிஷிகளுக்கு உறுதியானது. அதே நேரத்தில், மூல சைத்யன்யத்தின் ஆதாரம் இல்லாமல் திரவ்ய சக்தியைச் சரியான முறையில் பயன்படுத்த முடியாது என்றும் அவர்களுக்கு உறுதியானது. அதனால்தான், பண்டைய இந்தியப் பண்பாட்டில், பௌதிக வாழ்க்கை தொடர்பான அறிவியல்களும் ஆன்மீக அறிவியல்களும் ஒருபோதும் தனித்திருக்கவில்லை.

இந்த நுண்ணறிவுள்ள ரிஷிகள், ஆன்மீகத்தின் அஸ்திவாரம் இல்லாமல் பௌதிக அறிவை ஆக்கபூர்வமாகவும், படைப்புத்திறனுடனும் பயன்படுத்துவது சாத்தியமில்லை என்பதை முழுமையாகப் புரிந்துகொண்டனர். ஆன்மீகத்தின் ஆதரவு இல்லாத வெறும் பௌதிக அறிவியலின் முன்னேற்றம், பல அழிவுகரமான, நாசகாரமான மற்றும் அசுத்தமான சக்திகளையும் செயல்களையும் உருவாக்கக்கூடும். அதே நேரத்தில், ரிஷிகள் இதையும் முழுமையாக உணர்ந்தனர்: வெறும் ஆன்மீக சிந்தனை, மனனம் மற்றும் படிப்பு காரணமாக பௌதிக அறிவியல்கள் பலவீனமாகவும் வளர்ச்சியடையாமலும் இருந்தால், சரீரம் கொண்ட மனிதனின் உடல், மனம் மற்றும் புத்தியின் சரியான வளர்ச்சி சாத்தியமற்றது.

இந்த இரண்டு தத்துவங்களின் சமநிலையே மனித வாழ்க்கையின் வளர்ச்சிக்கும் மகிழ்ச்சிக்கும் ஒரு சூத்திரமாகும். இந்த முடிவு

உறுதியானது, மேலும் இந்த சூத்திரமே 'கணேச வித்யா' என்று அழைக்கப்பட்டது. மேலும் இந்த 'சமநிலை'க்கு சிவன்-பார்வதியின் புத்திரன், அதாவது கணபதி, என்ற பெயரும் கிடைத்தது.

சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்தாவின் வீட்டிற்கு ஸ்ரீ கணேஷின் வருகை.

வெளிப்பட்ட, உருவமுடைய பிரபஞ்சத்திற்குள் ஒவ்வொரு குணத்தையும் சமநிலைப்படுத்தும் சக்தியே மகாகணபதி. ஆகையால், அவர் 'குணேஷ்' (குணங்களின் அதிபதி) மற்றும் பல்வேறு கணங்களின் தொகுதிகளின் அதிபதி என்பதால் 'கணேஷ்' ஆவார்.

ஆன்மீக விஞ்ஞானத்திற்கும் பௌதிக விஞ்ஞானத்திற்கும் - அதாவது ஞானத்திற்கும் விஞ்ஞானத்திற்கும் - இடையிலான அடிப்படைச் சமநிலையே மகாகணபதி என்பதை உணர்ந்த பிறகு, அவரது பல்வேறு சூட்சும வெளிப்பாடுகளுக்கான தேடல் தொடங்கியது. இந்தத் தேடலின் போக்கிலேயே, பிராணமய உடலில் உள்ள மூலாதார சக்கரத்தில் கணபதியே ஆதிக்கம் செலுத்துகிறார் என்பது புலப்பட்டது. இவ்வாறு, கணபதி இந்தியச் சாஸ்திரங்களில் மூலாதார சக்கரத்தின் அதிபதியாக நிலைநிறுத்தப்பட்டார். மொழி அறிவியலையும் தொடர்பு அறிவியலையும் படிக்கும்போது, கணபதியின் மற்றொரு சூட்சும வடிவம் உணர்வுத் தளத்திற்கு வரத் தொடங்கியது, அது 'வாக்' (பேச்சு) மற்றும் புத்தியின் இயக்குநராகும். இதன் காரணமாக, ஸ்ரீ கணபதி அனைத்து வித்தைகளுக்கும் ஆதாரமாகவும், புத்தி அளிப்பவராகவும் சமூக மனதில் உறுதியாக நிலைபெற்றார்.

அன்றாட வாழ்வில் தொடர்ந்து எண்ணற்ற தடைகள், சிரமங்கள் மற்றும் நெருக்கடிகளை எதிர்கொள்ளும் மனித மனதின் 'தைரியம்', அதாவது பொறுமை, இந்த 'சமநிலையின்' ஒரு நுட்பமான வடிவமாகும். இந்த வடிவம் மனிதர்களுக்கு துன்பங்களில் இருந்து வெளிவர கற்றுக்கொடுக்கிறது என்பதை ரிஷிகள் உணர்ந்தனர், அதனால்தான் ஸ்ரீமகாகணபதியின் 'விநாயகர்' (தடைகளை நீக்குபவர்) வடிவம் உணர்வுத் தளத்திற்கு வந்தது. ராமதாஸ் சுவாமிகள், எளிய மற்றும் நேரடியான வார்த்தைகளில், அவரை இன்பத்தை அளிப்பவர், துக்கத்தை நீக்குபவர், மற்றும் தடைகளின் எந்த அறிகுறியையும் விடாதவர் என்று வர்ணித்துள்ளார்.

மூலாதார சக்கரத்தின் அதிபதி ஏகதந்த கணபதி என்று சத்குரு ஸ்ரீ

அனிருத்த பாபு விளக்குகிறார்.

ஸ்ரீமகாகணபதியின் இந்த லீலா-சுபாவத்தை அறிந்த பிறகு, அதை பயன்படுத்திக் கொள்ள ஒரு இணைப்புப் பாலத்தை கட்டியெழுப்ப வேண்டும் என்ற இயற்கையான விருப்பம் ரிஷிகளின் புத்தியில்

உருவானது. இந்த விருப்பத்தில் இருந்துதான் இந்த மகாகணபதியின் மந்திரங்களும் அதர்வசீர்ஷமும் உருவாக்கப்பட்டன.

ஒலிவியலில் உள்ள 'கணபதி' பீஜாட்சரம், கண (ஸ்தூல) மற்றும் திரவம் ஆகியவற்றுக்கிடையே சமநிலையை உருவாக்குகிறது என்பதை அனுபவத்தால் உணர்ந்து, 'கணபதி' கணேச பீஜ மந்திரமாக நிலைநிறுத்தப்பட்டது. மேலும் 'கணபதி' என்பதிலிருந்துதான் கணபதி என்ற பெயர் உருவானது. அதற்கு முன், இந்த வடிவமே 'பிரம்மணஸ்பதி' என்ற பரந்த பெயரால் குறிப்பிடப்பட்டது.

'பிரம்மணஸ்பதியிலிருந்து 'கணபதி' வரையிலான இந்த பயணம் ஒரு தெய்வத்தின் பயணம் அல்ல, மாறாக மனித விழிப்புணர்வின் பயணம். எனவே, அவர்கள் வேறுபட்டவர்களா அல்லது ஒன்றா என்ற விவாதமே எழ முடியாது. பெயர்களும் பெயர் மாற்றங்களும் மனித அறிவு வளர்ச்சியின் அந்தந்த நிலைகளின் இயல்பான விளைவுகளே, ஆனால் பெயர் ஒன்றே ஒன்றுதான். தலையங்கத்தின் இறுதியில், சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்த பாப்பு எழுதுகிறார்:

நண்பர்களே, சமநிலை மற்றும் இணக்கத்தன்மையின் அத்தியாவசியக் குணங்கள் இல்லாமல் மனித வாழ்க்கை உட்பட முழுப் பிரபஞ்சமும் இயங்க முடியாது. மனித வாழ்க்கையில் இந்த சமநிலையைப் பாதுகாப்பது தடைகளைக் களைய உதவும். இந்த சவால்களைச் சமாளிக்கும் வலிமை பிரபஞ்சத்தின் அடிப்படை 'சமநிலை' சக்தியிலிருந்து வருகிறது. அதனால்தான் இந்த தெய்வீக சமநிலையின் அடையாளமாக உள்ள விநாயகர், எல்லா நல்ல காரியங்களிலும் முதலில் வணங்கப்படுகிறார்.

மாகி கணேஷ் உற்சவத்தில் அஷ்டவிநாயகர்களுடன் வீற்றிருக்கும் ஸ்ரீ பிரம்மணஸ்பதிக்கு சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்த பாபு பூஜை உபசாரங்களைச் சமர்ப்பிக்கிறார்.

 

मराठी >> हिंदी >> English >> ગુજરાતી>> ಕನ್ನಡ>> తెలుగు>> বাংলা>>

மங்களமூர்த்தி

பகுதி - 1

மங்களமூர்த்தி மோரியா!

பகுதி - 2

மோதகம்

பகுதி - 3

வைதீக கணபதி

பகுதி - 4

ஸ்ரீமஹா கணபதி-தெய்வ வித்யா

பகுதி - 5

வைதீக கணபதி

 

வைதீக கணபதி - சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்த பாப்புவின் மராத்தி தினசரி ‘பிரத்யக்ஷ’ பத்திரிகையின் தலையங்கம் (15-12-2006)

"ரிக்வேதத்தில் உள்ள 'பிரம்ஹணஸ்பதி-சூக்தம்' மற்றும் அதர்வவேதத்தில் 'கணபதி-அதர்வஷீர்ஷம்' என்ற பெயரில் அறியப்படும் ஒரு உபநிடதம் - இந்த இரண்டு வலிமையான ஆதாரங்களால் ஸ்ரீ கணபதியின் வைதீக இருப்பு நிரூபிக்கப்படுகிறது.

ரிக்வேதத்தில் உள்ள மூல மந்திரம் பின்வருமாறு:

ஓம் கணானாம் த்வாம் கணபதிம் ஹவாமஹே கவிம் கவீனாம உபமச்ரவஸ்தமம் |

ஜ்யேஷ்டராஜம் ப்ரஹ்மணாம் ப்ரஹ்மணஸ்பத ஆ ந: ச்ருண்வன்னூதிபி: ஸீத ஸாதனம் ||

ரிக்வேதம் 2/23/1

பொருள்: சமூகங்களின் தலைவனாக நீ கணபதி, அனைத்து ஞானிகளிலும் நீ சிறந்தவன், அனைத்து புகழ்பெற்றவர்களிலும் நீ உயர்ந்தவன் மற்றும் அனைத்து அதிகாரிகளுக்கும் நீயே ஆட்சியாளன். உன்னை நாங்கள் மிகுந்த மரியாதையுடன் அழைக்கிறோம். நீ உனது அனைத்து ஆற்றல்களுடன் வந்து இந்த ஆசனத்தில் (மூலாதார சக்கரத்தில்) வீற்றிரு. (மூலாதார சக்கரத்தின் ஆசனத்தில் உன் அதிகாரம் மட்டுமே நிலைத்திருக்கட்டும்.)

ஸ்ரீ ப்ரஹ்மணஸ்பதி பூஜையின் போது சத்குரு ஸ்ரீஅனிருத்த பாப்பு.

வைதீக தெய்வமான பிரம்மணஸ்பதியின் ஒரு பெயர் கணபதி, அதாவது கணபதியின் மற்றொரு பெயர் பிரம்மணஸ்பதி. வைதீக காலத்தில் ஒவ்வொரு சுப காரியமும் பிரம்மணஸ்பதியை அழைப்பதன் மூலமே தொடங்கியது, இன்றும் அதே மந்திரத்தால் கணபதியை அழைத்து புனித காரியங்கள் தொடங்கப்படுகின்றன. ரிக்வேதத்தில் உள்ள பிரம்மணஸ்பதி ஞானத்தை அளிப்பவனாகவும், சிறந்த

ஞானியாகவும் இருக்கிறான், கணபதியும் ஞானத்தையும், புத்தியையும் அளிக்கும் தெய்வமாக இருக்கிறானோ அதேபோல். பிரம்மணஸ்பதியின் கையில் இருந்த பொன் கோடாரி கணபதியின் கையிலும் உள்ளது. பாரத தேசத்தின் பண்டைய வரலாற்றில் 'ஒருங்கிணைப்பு' ஒரு முக்கிய கொள்கையாக இருந்ததால், பல தெய்வங்கள் ஆன்மீகத்தில் ஒன்றிணைந்தன. 'வேதங்களில் உள்ள அனைத்தும் பிரம்மம்' என்ற தத்துவம் மற்றும் 'ஏகம் சத் விப்ரா பகுதா வதந்தி' (அந்த மூல இருப்பு (பரமேஸ்வரன்) ஒன்றே; ஞானிகள் அதை பல பெயர்களால் அறிகிறார்கள் அல்லது அழைக்கிறார்கள்) என்ற கருத்தின் காரணமாக, பல சிலைகள் மற்றும் பல வடிவங்கள் இருந்தாலும், பாரத தேசத்தின் கலாச்சாரத்தில் பல்வேறு பிரிவுகளின் வழிபடு தெய்வங்களின் ஒருமைப்பாட்டை நடைமுறையில் நிரூபிப்பதில் ஒருபோதும் சிரமம் இல்லை.

சத்குரு ஸ்ரீஅனிருத்த பாப்பு ப்ரஹ்மணஸ்பதிக்கு துர்வா அர்ப்பணித்து அர்ச்சனை செய்கிறார்.

பாரத தேசத்தின் கலாச்சாரத்தின் மக்கள் மனதில் பரமாத்மாவின் பல்வேறு வடிவங்களுக்குப் பின்னால் உள்ள ஒருமைப்பாட்டின், அதாவது கேசவத்துவத்தின் உணர்வு, மிகவும் வலிமையாக, ஆழமாக வேரூன்றியுள்ளது. இதனால், சாதாரணமாக படித்த அல்லது படிக்காத சமூகத்திற்கு, 'கணபதி ஆரியர்களின் கடவுளா, வைதீகர்களின் கடவுளா, சிறு சிறு பழங்குடியினரின் கடவுளா அல்லது வேதங்களில் இல்லாத, புராணங்களில் இருந்து தோன்றிய கடவுளா?' போன்ற விவாதங்களுக்கு எந்த அர்த்தமும் இல்லை. இந்த விவாதங்கள் சில உண்மையான வரலாற்று ஆராய்ச்சியாளர்களுக்கோ அல்லது நாத்திக அறிவாளிகளுக்கோ மட்டுமே உரியவை. உண்மையான மற்றும் நேர்மையான வரலாற்று ஆராய்ச்சியாளர்கள் தங்கள் தெய்வம் தொடர்பான ஆராய்ச்சியை கலாச்சார வரலாற்றிற்கான வழிகாட்டும் தூண்களாக மட்டுமே பயன்படுத்துகிறார்கள்; ஆனால், துர்நோக்கத்துடன் ஆராய்ச்சி செய்பவர்கள் அத்தகைய ஆராய்ச்சியை சமூகத்தில் பிளவுகளை உருவாக்கப் பயன்படுத்துகிறார்கள். இருப்பினும், எந்த வழியில், யாரால் தெய்வம் தொடர்பான ஆராய்ச்சி செய்யப்பட்டாலும் அல்லது ஒருவரின் சொந்த கருத்துப்படி தெய்வம் தொடர்பான சிந்தனைகள் முன்வைக்கப்பட்டாலும், அந்த தெய்வத்தின் ஆன்மீக இருப்புக்கு ஒருபோதும் ஆபத்து ஏற்பட முடியாது.

கணபதியை யாருடைய கடவுள் என்று கூறப்பட்டாலும், 'பிரபஞ்சத்தின் அடர்த்தியான உயிர்' என்ற கணபதியின் மூல வடிவம் மாறுவதில்லை அல்லது ஒருபோதும் மறைவதில்லை, ஏனெனில் கணபதி சில ஆராய்ச்சியாளர்களின் ஆராய்ச்சியில் இருந்து நிறுவப்பட்டு புகழ்பெற்றவர் அல்ல; மாறாக, கணபதி என்ற தெய்வம், பக்தி மற்றும்

ப்ரஹ்மணஸ்பதி மூர்த்திக்கு அபிஷேகம் நடைபெறுகிறது.

ஞானத்தை ஒருங்கிணைத்த ரிஷிகளின் சிந்தனையின் மூலம் அதன் மூல வடிவத்தில் வெளிப்பட்டது, பக்தர்களின் இதயங்களில் அன்பால் நிலைபெற்றது, மற்றும் வழிபடுபவர் மற்றும் வழிபடப்படுபவர் ஆகியோரின் பரஸ்பர அன்பால் பிரபலமானது. எனவே, ரிக்வேதத்தில் உள்ள பிரம்மணஸ்பதி முற்றிலும் வேறுபட்டவர் என்றும், அவர் வெறும் கணபதி என்று அழைக்கப்பட்டார் என்றும் கூறும் தர்க்கத்திற்கும் பக்தனின் இதயத்திற்கும் எந்த தொடர்பும் இல்லை. சிவனின் மற்றும் பார்வதியின் மகனான இந்த கணபதி, அதனால்தான் அனைத்து பக்தர்களிலும், பிரிவுகளிலும் மற்றும் சுப காரியங்களிலும் முதல் மரியாதைக்குரியவராகிறார். சைவ, தேவி-வழிபாட்டாளர்கள், வைஷ்ணவ, சூரிய-வழிபாட்டாளர்கள் போன்ற பல்வேறு சம்பிரதாயங்களிலும் கணபதி ஒரு அழகான பாலத்தை உருவாக்குகிறார்.

அதர்வவேதத்தில் உள்ள ஸ்ரீ கணபதி-அதர்வஷீர்ஷம், இன்றும் வழக்கத்தில் உள்ளது மற்றும் எளிமையான கணபதியின் வடிவம், ஆயுதங்கள் மற்றும் குணாதிசயங்களை மிகவும் தெளிவான வார்த்தைகளில் விவரிக்கிறது. இந்த அதர்வஷீர்ஷத்திலும், இந்த கணபதியை 'நீயே ருத்ரன், விஷ்ணு, அக்னி, இந்திரன், சந்திரன், சூரியன், வருணன் - நீயே அனைத்தும்' என்று மிகத் தெளிவாக கூறபட்டுள்ளது. அப்படியானால், இந்த அனைத்து வடிவங்களின் வரலாற்று குறிப்புகளையும் கணபதியின் வரலாற்று குறிப்புகளுடன் ஒப்பிட்டுப் பார்ப்பது என்ன பயன் தரும்? இத்தகைய ஆராய்ச்சிகள் நேரம் இல்லாதவர்களின் பயனற்ற மற்றும் வெற்றுப் பேச்சுக்களாகும், மேலும் அவை கலாச்சாரத்தைப் பாதுகாப்பதற்கு ஒரு சிறு பங்கையும் அளிப்பதில்லை.

ஞான மார்க்கத்தில் அவர்களின் மேன்மை மறுக்க முடியாதது, அந்த புனிதர் ஸ்ரீ ஞானேஸ்வர மகாராஜ், மராத்தி ஞானேஸ்வரியின் தொடக்கத்திலேயே -

‘ஓம் நமோ ஜீ ஆத்யா. வேத் ப்ரதிபாத்யா.

ஜய் ஜய் ஸ்வஸம்வேத்யா. ஆத்மரூபா||

தேவா தூச்சி கணேஷு. ஸகலார்தமதிப்ரகாஷு.

ம்ஹனே நிவ்ருத்திதாஸு. அவதாரிஜோ ஜீ||’

என்று ஸ்ரீ மகா கணபதியைப் பற்றித் தெளிவாக எழுதி வைத்துள்ளார். கணபதியும் பிரம்மணஸ்பதியும் ஒன்று இல்லை என்றும், வேதங்களில் கணபதியின் பிரஸ்தாபம் இல்லை என்றும் கருதினால், ஸ்ரீ ஞானேஸ்வர மகாராஜின் இந்த வார்த்தை அதற்கு எதிராக வலுவாக நிற்கிறது. வரலாற்றின் ஆய்வு மற்றும் ஆராய்ச்சி எத்தனை சாதனங்கள் மூலம் செய்யப்பட்டாலும், காலத்தின் மிக சக்திவாய்ந்த ஓட்டத்தில் கிடைக்கும் சாதனங்கள் மற்றும் குறிப்புகளிலிருந்து ஆயிரக்கணக்கான மடங்கு விஷயங்கள் மறைந்துவிட்டன. எனவே, குறிப்பாக கலாச்சார வரலாற்றை ஆராயும்போது, யாரும் தங்கள் கருத்தை உண்மையானது என்று முன்வைக்க முடியாது.

பாப்புவின் வழிகாட்டலின்படி ஒவ்வொரு ஆண்டும் நடைபெறும் மாகி விநாயகர் விழாவில் கூட்டு ஸ்ரீ கணபதி அதர்வசியிர்ஷ பராயணம்.

ஒரு வாழும் கலாச்சாரத்தின் முக்கிய அம்சம் சைத்தன்யத்தின் மூலதன்மை ஆகும். இது லட்சக்கணக்கான காரணங்களால் ஏற்பட்ட மாற்றங்கள். இந்த மாற்றங்கள் மூலம் முழுமையாகவும் உறுதியாகவும் நிலைத்திருப்பது முழுமையான உண்மை மட்டுமே, மற்றும் உண்மை என்பது வெறும் எதார்த்தம் அல்ல; மாறாக, உண்மை என்பது புனிதம் உருவாக்கும் ஒரு எதார்த்தம், அத்தகைய புனிதமான எதார்த்தத்தில் இருந்துதான் இன்பம் உருவாகிறது. அதனால்தான் பக்தனின் இதயம் அத்தகைய 'சத்தியத்துடன்' தொடர்புடையது, வெறும் காகித மற்றும் ஆதாரத் துண்டுகளுடன் அல்ல.

பிரம்ஹணஸ்பதி-சூக்தம் மற்றும் அதர்வஷீர்ஷம் கணபதியின் வேத வடிவத்தை நிரூபிக்கிறதா இல்லையா என்பதற்கும் எனக்கும் துளியும் சம்பந்தமில்லை, ஏனென்றால் ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாக மனித சமூகத்தின் பக்தர்களின் மனதில் உறுதியாக நிலைபெற்றுள்ள மற்றும் குடிகொண்டுள்ள ஒவ்வொரு வடிவமும் அந்த ஓம்காரத்தின், அதாவது பிரணவத்தின், அதாவது கேசவனின் வடிவமே என்பதில் எனக்கு ஒருபோதும் சந்தேகம் ஏற்பட்டதில்லை, ஏற்படவில்லை, ஏற்படப்போவதும் இல்லை, ஏனெனில் கேசவ என்றால் 'சவம்' அல்லது உருவத்திற்கு அப்பாற்பட்ட, பிரக்ஞையின் மூல ஆதாரம். அதன் இருப்பை உலகம் முழுவதும் மறுத்தாலும் அது ஒருபோதும் அழிந்துவிடாது."

தலையங்கத்தின் முடிவில் சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்த பாப்பு எழுதுகிறார்:

"நண்பர்களே, தேவையற்ற விவாதங்களில் மூழ்குவதைத் தவிர்த்து, முழுமையான பக்தியுடனும் நம்பிக்கையுடனும் பரமாத்மாவை வழிபடுங்கள்.

அந்த திறமை உள்ளவர் ஸ்ரீ கணபதி நிச்சயமாக உங்கள் காரியங்களை நிறைவேற்ற வல்லவர்."

 

பகவான் ஸ்ரீ ப்ரஹ்மணஸ்பதிக்கு மலர் சமர்ப்பிக்கிற சத்குரு ஸ்ரீஅனிருத்த பாப்பு. 

मराठी >> हिंदी >> English >> ગુજરાતી>> ಕನ್ನಡ>> తెలుగు>> বাংলা>>

மங்களமூர்த்தி

பகுதி - 1

மங்களமூர்த்தி மோரியா!

பகுதி - 2

மோதகம்

பகுதி - 3

வைதீக கணபதி

பகுதி - 4

ஸ்ரீமஹா கணபதி-தெய்வ வித்யா

பகுதி - 5

மோதகம்

சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்த பாப்பு அவர்களின் மராத்தி தினசரி 'ப்ரத்யக்ஷம்' இதழின் தலையங்கம் (06-09-2006)

ஸ்ரீ கணபதியை நினைத்த மாத்திரத்திலேயே ஒவ்வொரு பக்தருக்கும் அல்லது நாத்திகருக்கும் கூட உடனடியாக நினைவுக்கு வருவது மோதகம்தான். இந்தக் காலத்தில் சுண்ட வைத்த பால் மோதகங்கள் கிடைக்கின்றன, ஆனால் அவை வெறும் தாகத்திற்கு மோர் குடிப்பது போலத்தான். சிறுவயதிலிருந்து இன்றுவரை நான் மிகவும் விரும்பிச் சாப்பிட்ட மோதகம் என்பது நமது பாரம்பரியமான மோதகம்தான். அதில் அரிசி மாவை வெண்ணெயில் பிசைந்து, உள்ளே வைக்கும் பூரணம் புதிய மற்றும் சுவையான தேங்காய்த் துருவலைக் கொண்டு வீட்டில் செய்த நெய்யில் தயாரிக்கப்படும். அதற்கும் மேலே, மோதகத்தைச் சாப்பிடும்போது, அதை உடைத்து, உள்ளே இன்னும் ஒரு ஸ்பூன் உருக்கிய நெய்யை ஊற்றிக்கொள்ள வேண்டும். குழந்தைகள் அனைவருக்கும் இந்த 'நெய் வழியும்' மோதகம் மிகவும் பிடிக்கும். இந்த பாரம்பரியமான மோதகம், உணவில் உள்ள மென்மை, பசபசப்பு மற்றும் கனம் ஆகிய குணங்களின் உச்சநிலையாகும். அதனால்தான், மிகவும் உஷ்ணமான மற்றும் லேசான தன்மையுள்ள மூலாதார சக்கரத்தை ஆளும் ஸ்ரீ மஹாகணபதிக்கு இதுவே மிகச்சிறந்த நைவேத்தியம்.

இன்றைய சூழ்நிலையில், எல்லோராலும் இது போன்ற மோதகங்களைச் செய்ய முடியாமல் இருக்கலாம். ஆனால், முடிந்தவர்கள் இதுபோன்ற பாரம்பரியமான மோதகங்களைச் செய்து, அதை மிகுந்த அன்புடன் ஸ்ரீ மஹாகணபதிக்கு அர்ப்பணிக்க வேண்டும். அருகம்புல் மற்றும் வன்னி இலைகளால் செய்யப்படும் வெளிப்புற வழிபாடும், பாரம்பரியமான மோதக நைவேத்தியமும் உண்மையிலேயே கடுமையான, வறண்ட மற்றும் லேசான குணங்களை அழித்து, மென்மையையும், நெய்ப்பையும், நிலைத்தன்மையையும் நிலைநாட்டுகின்றன. அதனால், அந்த மங்களமூர்த்தி வரதவிநாயகர், தடைகளைத் தகர்க்க ஒவ்வொருவரின் பிராணமய தேகத்திலும், மனோமய தேகத்திலும் அவதரிக்கிறார்.

மோதகம் என்றவுடன் எனக்கு மிகவும் பழைய கதை ஒன்று நினைவுக்கு வருகிறது. ஒரு சக்கரவர்த்தி இருந்தான். அவன் மிகவும் ஆடம்பரமான வாழ்க்கையை வாழ்ந்தான், எந்தக் கல்வியையும் கற்றிருக்கவில்லை. அதனால், அவனது தந்தை அவனுக்குப் பட்டம் சூட்டும்போது, அந்தக் கல்வியறிவில்லாத ராஜகுமாரனுக்கு மிகவும் அறிவாளியும் மற்றும் புத்திசாலியுமான ஒரு ராஜகுமாரியைத் திருமணம் செய்து வைத்தார். அப்படியான அந்த அறிவற்ற ராஜாவும், அவனது அறிவாளியும்), பதிவிரதையுமான ராணியும், ராஜ குடும்பத்தினருடன் ஒரு குளத்தில் நீராடச் சென்றிருந்தனர். அங்கே குளத்தில் விளையாடிக்கொண்டிருந்தபோது, ராஜா, ராணியின் மீது கையால் நீரை வாரி இறைக்கத் தொடங்கினான். திருமணம் வரை சமஸ்கிருதத்தையே தனது பயிற்று மொழியாகவும், பேச்சு மொழியாகவும் கொண்டிருந்த அந்த ராணி, உடனடியாக, "மோதகை: ஸிஞ்ச" என்றாள். மறுகணமே, ராஜா ஒரு சேவகனை அழைத்து, அவன் காதில் ஏதோ சொன்னான். சிறிது நேரத்தில், அந்தச் சேவகன் மோதகங்கள் நிறைந்த ஐந்து-ஆறு பாத்திரங்களைக் கொண்டு வந்தான். ராஜாவும் ஒன்றன்பின் ஒன்றாக மோதகங்களைக் குறிபார்த்து ராணியின் மீது வீசத் தொடங்கினான். இந்த விசித்திரமான செயலால் முதலில் குழம்பிப்போன ராணி, சிறிது நேரத்தில் சுதாரித்துக்கொண்டாள். மற்ற அரசவைப் பெண்கள், மற்றும் மந்திரிகளின் முகத்தில் இருந்த ஏளனச் சிரிப்பைப் பார்த்து மிகவும் வெட்கமும் துக்கமும் அடைந்தாள். ஏனென்றால், ராணி சொல்ல விரும்பியது, "மா உதகை: ஸிஞ்ச" – அதாவது, 'என் மீது நீரால் அடிக்காதே' என்பதுதான். ஆனால், பேச்சுக்கு மட்டுமே சமஸ்கிருதம் தெரிந்த அந்த அறிவற்ற ராஜாவுக்கு, சமஸ்கிருத இலக்கண விதிகள் தெரியாததால், 'மோதகை:' என்ற வார்த்தையைப் பிரிக்காமல் தவறாகப் புரிந்துகொண்டான். இந்தக் கதைக்குப் பிறகு வேறு விதமாகச் சென்றாலும், ராணியின் மீது மோதகங்களை வீசியெறிந்த அந்த முட்டாள் ராஜாதான், இன்று பல வடிவங்களில் பல இடங்களில் திரிவதாக எனக்குத் தோன்றுகிறது.

கணபதிக்கு மோதகமும் அருகம்புல்லும் பிடிக்கும் என்பதால், அவற்றை மரியாதையுடன்  சமர்ப்பிப்பது சரியானதுதான். அதேபோல், அந்தப் பரமாத்மாவின் வடிவங்கள்  பல என்பதால், பல்வேறு வடிவங்களில் சிலைகளைச் செய்வதும் மிகவும் பொருத்தமானதே. ஆனால், அந்தக் கணபதிக்குப் பால் கொடுப்பதற்காகப் பல இடங்களில் வரிசையில் நிற்பது, அந்த ராஜாவின் செயலை மீண்டும் செய்வது போன்றதுதான். எனக்கு ஒன்று புரியவில்லை.  உண்மையில் கணபதிக்கு மோதகம் மிகவும் பிடித்தமானது என்றால், அவர் ஏன் பல இடங்களில் பால் மட்டும் குடிக்கிறார்? ஏன் மோதகத்தைச் சாப்பிடுவதில்லை? முக்கியமாக, இந்தக் கேள்வி நம் யாருக்கும் ஏன் எழுவதே இல்லை. அந்த மங்களமூர்த்தி பரமாத்மா, பக்தர்கள் மிகுந்த அன்புடன் படைக்கும் பழைய ரொட்டித் துண்டுகளைக் கூட மிகுந்த அன்புடன் ஏற்றுக்கொள்வான் என்பதில் எனக்குச் சிறிதும் சந்தேகமில்லை. ஒருவேளை, சிலையின் முன் வைக்கப்பட்ட நைவேத்தியத் தட்டிலிருந்து ஒரு சிறு துணுக்கு கூடக் குறையவில்லை என்றாலும் பரவாயில்லை. கீதையில், பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணரே தனது வாயால் இந்த உத்திரவாதத்தை எல்லா பக்தர்களுக்கும் கொடுத்திருக்கிறார். முக்கியமாக, பரமாத்மாவுக்கு இதுபோன்ற செயல்களைச் செய்து தனது பெருமையை உயர்த்திக்கொள்ள வேண்டிய அவசியம் சிறிதும் இல்லை. அதுபோலவே, மக்கள் மனதில் பக்தியை வளர்ப்பதற்கும் பரமாத்மாவுக்கு இதுபோன்ற உபாயங்கள் தேவையே இல்லை. பக்தர், பக்தர் அல்லாதவர் என ஒவ்வொருவரின் முழுமையான இருப்பையும் அறிந்தவனும், ஒவ்வொருவரின் செயலுக்கும் பலனளிப்பவனும் ஆன அந்த உண்மையான பரமாத்மாவுக்கு, இதுபோன்ற விசித்திரமான விஷயங்கள் ஒருபோதும் தேவைப்படாது.

தலையங்கத்தை நிறைவுசெய்து, சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்த பாப்பு எழுதுகிறார் -

'நண்பர்களே, அந்தப் பரமாத்மாவுக்குத் தேவையானது உங்களின் அசைக்க முடியாத நம்பிக்கை, பக்தி, மற்றும் நன்றி உணர்வுடன்  செய்யும் இறைவனின் சேவையும், இறைவனின் ஆதரவற்ற பிள்ளைகளுக்குச் செய்யும் சேவையும்தான். இதுவே உண்மையான நைவேத்தியம்; இல்லை, இதுவே மிகச்சிறந்த நைவேத்தியம். இந்தப் பரமாத்மா இதை முழுமையாக ஏற்றுக்கொண்டு, அதன் ஆயிரம் மடங்கு பலனைப் பிரசாதமாக பக்தனுக்குத் தருகிறான். மோதகத்தை நைவேத்தியமாகக் கண்டிப்பாக அர்ப்பணம் செய்யுங்கள், விருப்பத்துடன் நீங்களும் உண்ணுங்கள். ஆனால், 'மோத' என்றால் 'ஆனந்தம்' என்பதை மறந்துவிடாதீர்கள். பரமாத்மாவுக்கும் மற்றவர்களுக்கும் ஆனந்தம் அளிக்கும் வகையில் நடந்துகொள்வதே மிகச்சிறந்த மோதகம்.

मराठी >> हिंदी >> English >> ગુજરાતી>> ಕನ್ನಡ>> తెలుగు>> বাংলা>>

மங்களமூர்த்தி

பகுதி - 1

மங்களமூர்த்தி மோரியா!

பகுதி - 2

மோதகம்

பகுதி - 3

வைதீக கணபதி

பகுதி - 4

ஸ்ரீமஹா கணபதி-தெய்வ வித்யா

பகுதி - 5

மங்களமூர்த்தி மோரியா!

சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்த பாப்புவின் மராத்தி தினசரி ‘பிரத்யக்ஷ்’ தலையங்கம் (15-09-2007)

சிறுவயதிலிருந்தே எங்கள் வீட்டில் முழுமையான சுத்தமான வேத சம்ஸ்காரங்கள் நிறைந்த சூழல் இருந்தது. ஆனாலும், சோவளா-ஓவளா (தூய்மை-தீட்டு), சாதி-மதப் பாகுபாடுகள், கர்மக் காண்டங்கள் ஆகியவற்றின் சிறு நிழலும் அங்கில்லை. என் பாட்டிக்கும் பெரிய பாட்டிக்கும் சமஸ்கிருத இலக்கியத்தில் அசாத்திய புலமை இருந்தது. அனைத்துச் சம்கிதைகளும் அவர்களுக்கு மனப்பாடமாக இருந்ததால், வேத மந்திரங்களின் தூய மற்றும் தாளத்துடன் கூடிய உச்சரிப்புகள் எப்போதும் காதில் ஒலித்துக் கொண்டிருந்தன. இன்றும் அவர்களின் குரலில் ஒலிக்கும் வேத மந்திரங்கள் மற்றும் சூக்தங்களின் இனிய ஸ்வரங்கள் என் இதயத்தில் எதிரொலிக்கின்றன. விநாயகர் ஆரத்திக்குப் பிறகு சொல்லப்படும் மந்திரபுஷ்பாஞ்சலி, இப்போதைய ‘ஷார்ட்கட்’ போல ‘ஓம் யக்ஞேன் யக்ஞமயஜந்த....’ என்று ஆரம்பிக்காமல், ‘ஓம் கணானாம் த்வா கணபதிம் ஹவாமஹே....’ என்றுதான் தொடங்கும். அது கிட்டத்தட்ட அரை மணி நேரம் முதல் முக்கால் மணி நேரம் வரை நீடிக்கும். அதில் ஆரோஹணம், அவரோஹணம், ஆகாதம், உத்தாரம் போன்ற அனைத்து விதிகளையும் பின்பற்றியும், அந்த மந்திரபுஷ்பாஞ்சலியில் மாதுரியம், ம்ருது தன்மை, மற்றும் எளிமை அப்படியே உயிருடன் இருக்கும். ஏனென்றால், அந்த மந்திர உச்சாடனத்தில் சிறப்புத்தன்மையை வெளிப்படுத்தும் ஆசை இருக்கவில்லை, மாறாக முழு பக்திரசத்தால் நிரம்பிய ஒரு பிரகாசமான இதயம் இருந்தது.

பிறகு, என் ஐந்தாவது வயதில், என் பாட்டி வீட்டிற்கு, அதாவது பண்டிதர்கள் வீட்டிற்கு, விநாயகர் முன்பு, அவர்கள் இருவரும் எனக்கு மந்திரபுஷ்பாஞ்சலியின் சாஸ்திரீய முறையை முதன்முதலில் கற்றுக்கொடுத்தனர். அப்போது என் அம்மாவின் மூன்று அத்தைகள், பெரிய பாட்டி, மற்றும் பாட்டி ஆகிய ஐவரும் சேர்ந்து எனக்கு ஆராதனை செய்து நிறைய மோதகங்கள் சாப்பிடக் கொடுத்தனர். அதுவரை நான் என் பாட்டி வீட்டில் ஒரே பேரன், அதனால்தான் பாத்யே மற்றும் பண்டித குடும்பங்கள் அனைவரின் மிகவும் செல்லப் பிள்ளையாக இருந்தேன். அதே நாளில், பெரிய பாட்டி எனக்கு பாத்யே குடும்பத்தின் பாரம்பரியப்படி பாலகணேசரை பிரதிஷ்டை செய்யும் முறையையும் விளக்கினார். அதனால்தான் இன்றும் எங்கள் வீட்டில் விநாயகர் சதுர்த்திக்கு பிரதிஷ்டை செய்யப்படும் மூர்த்தி பாலகணேசரின் மூர்த்தியாகவே உள்ளது.

நான் ஒருமுறை பாட்டியிடம் கேட்டேன், ‘ஒவ்வொரு வருடமும் பாலகணேசர் ஏன் பாட்டி?’ பாட்டி என் கன்னத்தில் தடவிக்கொண்டு பதிலளித்தார், “அட பாபுரையா, குழந்தை வீட்டிற்கு வந்தால், நாம் அதை சீராட்டிப் பாராட்டி அன்புடன் வளர்த்தால், அந்தக் குழந்தையின் பின்னாலேயே அதன் தாய், தந்தையரும் வந்து மகிழ்வார்கள். இந்தப் பாலகணேசரை பக்தர்கள் செய்த சீராட்டுதல்களால் பார்வதி மாதா மற்றும் பரமசிவனும் தாமாகவே வரவேற்பும் பூஜையும் பெறுகிறார்கள். இரண்டாவது, அறிமுகமில்லாத சாதாரண மனிதர்களும் அழகான சின்னஞ்சிறு குழந்தைகளுடன் பழகும் போது, ​​நம் மனதிற்குள் தாமாகவே ஒரு எதிர்பார்ப்பு இல்லாத அன்பு வெளிப்படும். அப்படியானால், இந்த மிகவும் அழகான மங்களமூர்த்தியின் குழந்தைப் பருவத்துடன் பக்தர்களின் மனதில் பக்திப் பிரேமமும் அதேபோல் எதிர்பார்ப்பு இல்லாத மற்றும் பரிசுத்தமானதும் இருக்காதா?”
  

பாட்டியின் இந்த உணர்வுகள் ஒரு மிகவும் சுத்தமான மற்றும் புனிதமான பக்தியால் நிறைந்த இதயத்தின் ரசமயமான சகஜப் பிரவிருத்தியாக இருந்தன. நாமெல்லோரும், அட்சரார்த்தமாக கோடிக்கணக்கான மக்கள், விநாயகரை வீட்டில் நிறுவுகிறோம், சிலர் ஒன்றரை நாட்களுக்கு, சிலர் பத்து நாட்களுக்கு. பல்வேறு வகையான விநாயகர் மூர்த்திகள் இருக்கட்டும், ஆனால் இந்த விநாயகரை நாம் நமது நெருக்கமான மற்றும் சொந்த குடும்ப உறவை உருவாக்குகிறோமா?
வீட்டிற்கு வரும் விநாயகர், வெறும் குடும்பப் பாரம்பரியம் முறியக் கூடாது, முறிந்தால் தடைகள் வரும் என்ற எண்ணத்திலேயே சில இடங்களில் கொண்டு வரப்படுகிறார். சில இடங்களில் வேண்டுதல் நிறைவேற்றுவதற்காகக் கொண்டு வரப்படுகிறார், இன்னும் சில இடங்களில் வெறும் உற்சவம் மற்றும் கொண்டாட்டத்திற்காகக் கொண்டு வரப்படுகிறார். அப்படிப்பட்ட விநாயகர் ஸ்தாபனத்தில் மந்திரங்கள் இருக்கும், மந்திரபுஷ்பாஞ்சலி இருக்கும், ஆரத்தி இருக்கும், மஹாநைவேத்யம் இருக்கும், மேலும் சடங்குகள் மற்றும் சாஸ்திரங்களை முழுமையாகப் பின்பற்றுவதற்கான பயத்தினால் ஏற்படும் அலைபாய்தலும் இருக்கும். ஆனால், இவை அனைத்தின் குழப்பத்திலும் தொலைந்து போவது, இந்த ஆராதனையின் மூலக் கரு அதாவது அன்பான பக்திப் பாவம்.

மங்களமூர்த்தி மோரியா மற்றும் சுகத்தை அளிப்பவர் துக்கத்தைத் அழிப்பவர்.
,இந்த ஸ்ரீகணபதியின் பிருதுகள் அனைவருக்கும் தெரிந்ததே. உண்மையில், இந்த ‘சுகத்தை அளிப்பவர் துக்கத்தைத் அழிப்பவர்.’ பிருதுகளால்தான் நாம் கணபதியை வீட்டிற்கு கொண்டு வரத் தயாராகிறோம். ஆனால் ‘மங்களமூர்த்தி’ என்ற பிருதுக்கு என்ன? அந்த சித்தி விநாயகர் எல்லாவற்றையும் மங்களமாக்குவார் என்பது உண்மைதான், ஆனால் அவரை வீட்டிற்கு கொண்டு வந்த பிறகு நாம் அவரை எந்த அளவிற்கு மங்களமான சூழலில் வைத்திருக்கிறோம்? இதுவே மிக முக்கியமான கேள்வி.

வெறும் அருகம்புல்லின் பெரிய மாலைகளை அணிவித்து, இருபத்தி ஒன்று மோதகங்களை காலை மாலை அவரது முன் வைத்து, சிவப்பு மலர்களைச் சாற்றி, ஆரத்திகளுக்கு தாளம் அடிப்பதன் மூலம் நாம் நம்முடைய முறையில், நம்முடைய திறனுக்கு ஏற்ப மங்கள பக்தியை உருவாக்குகிறோமா? பெரும்பாலான நேரங்களில் ‘இல்லை’ என்றே பதில் வரும்.
அப்படியானால் அந்த மங்களமூர்த்திக்கு நம்மிடமிருந்து எதிர்பார்க்கப்படும் ‘மங்கள பக்தியை’ நாம் அவருக்கு எப்படித்தான் அர்ப்பணிக்க முடியும்? பதில் மிகச் சாதாரணமானது மற்றும் எளிமையானது. அந்த மூர்த்தியை வரவேற்கும்போது, ஒரு வருடத்திற்குப் பிறகு உங்கள் நெருங்கிய சொந்தக்காரர் வீட்டிற்குத் திரும்பி வருகிறார் என்ற எண்ணத்தை வையுங்கள்; இருபத்தி ஒன்று மோதகங்கள் அடங்கிய நைவேத்தியம் நிறைந்த தட்டுகளை அவருக்கு முன் வைத்து, அன்புடனும் லாகவத்துடனும் சாப்பிடக் கேளுங்கள். வந்த விருந்தினர்களை வரவேற்கும் ஆடம்பரத்தைக் காட்டிலும், அந்த விநாயகரின் ஆராதனையில் அதிக கவனம் செலுத்துங்கள். ஆரத்தி சொல்லும்போது யாருடனும் போட்டி போடாதீர்கள். மேலும், முக்கியமாக, இந்த மகாவினாயகர் மீண்டும் தன் இருப்பிடத்திற்குச் செல்லப் புறப்படும்போது, உங்கள் இதயம் கசிந்துருகட்டும், உரிமையுடன் கூடிய அன்பான வேண்டுகோள் எழட்டும், ‘மங்களமூர்த்தி மோரியா, அடுத்த வருடம் சீக்கிரம் வா.’

தலையங்கத்தின் இறுதியில் சத்குரு ஸ்ரீஅனிருத்த பாப்பு எழுதுகிறார் -

‘என் நம்பிக்கைக்குரிய நண்பர்களே, ‘அடுத்த வருடம் சீக்கிரம் வா’ என்ற இந்த வாக்கியத்தின் அர்த்தத்தை நன்றாகப் புரிந்து கொள்ளுங்கள். வரும் தேதி ஏற்கெனவே தீர்மானிக்கப்பட்டுள்ளது, அப்படியானால் வெறும் வாயால் ‘சீக்கிரம் வா’ என்று சொல்வதன் அர்த்தம் என்ன? இதில் ஒன்றே ஒன்று அர்த்தம் தான் உள்ளது, அது என்னவென்றால், அடுத்த வருடத்திற்காகக் காத்திருக்க வேண்டாம், தேவா மோரியா, நீங்கள் தினமும் வந்து கொண்டிருங்கள், அதுவும் கூடிய விரைவில் நிகழட்டும்.’

मराठी >> हिंदी >> English >> ગુજરાતી>> ಕನ್ನಡ>> తెలుగు>> বাংলা>>

மங்களமூர்த்தி

பகுதி - 1

மங்களமூர்த்தி மோரியா!

பகுதி - 2

மோதகம்

பகுதி - 3

வைதீக கணபதி

பகுதி - 4

ஸ்ரீமஹா கணபதி-தெய்வ வித்யா

பகுதி - 5

சத்குரு அனிருத்த பாபுவின் கண்ணோட்டத்தில் கணேஷ் பக்தி

சத்குரு அனிருத்த பாபுவின் கண்ணோட்டத்தில் கணேஷ் பக்தி

நாம் எந்த ஒரு சுப காரியத்தையும் தொடங்கும் முன், அது எந்தவித இடையூறும் இல்லாமல் நிறைவேற வேண்டும் என்று நமது விநாயகர் ஸ்ரீ கணேசரை நினைத்து, பூஜை செய்து, பிரார்த்திக்கிறோம். சிறு வயதில் எழுத்துக்களை எழுதக் கற்றுக் கொள்ளும் போதும், நாம் முதலில் 'ஸ்ரீ கணேசாய நமஹ' என்றுதான் எழுதக் கற்கிறோம். எத்தனை விதமான தெய்வங்களின் கோவில்கள் இருந்தாலும், ஸ்ரீ கணேசர் ஒவ்வொரு கோவிலின் நுழைவாயிலிலும் வீற்றிருக்கிறார். 'மங்களம்மூர்த்தி ஸ்ரீ கணபதி' உண்மையிலேயே அனைத்து சுப காரியங்களுக்கும் முன்னிலை வகிக்கும், நமது இந்தியா முழுவதும் சிறியவர்கள் முதல் பெரியவர்கள் வரை அனைவருக்கும் மிகவும் பிடித்தமான தெய்வம்.

இதே கணபதியைப் பற்றி, மராத்தி தினசரி 'பிரத்யக்ஷ்'-ன் நிர்வாக ஆசிரியர் டாக்டர் ஸ்ரீ. அனிருத்த தைரியதர் ஜோஷி (சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்த பாப்பு ) தனது ஆய்வு மற்றும் சிந்தனையில் இருந்து உருவான கருத்துக்களை பல தலையங்கங்கள் மூலம் முன்வைத்துள்ளார். இந்தத் தலையங்கங்கள் வெறும் தகவல்களுக்கு மட்டும் நின்றுவிடாமல், பக்தர்களின் மனதிலுள்ள கேள்விகளுக்குப் பதிலளிப்பதாகவும், பக்தியை மேலும் அர்த்தமுள்ளதாக்குவதாகவும், கணபதியின் பல்வேறு வடிவங்களை ஆழமாகப் புரிந்துகொள்ள உதவுவதாகவும் உள்ளன.

இந்தத் தலையங்கங்களில் பாப்பு , வேதம், புராணங்கள், முனிவர்களின் இலக்கியங்கள் ஆகியவற்றிலிருந்து கணபதியின் வடிவம் மற்றும் அதன் பின்னணியிலுள்ள தத்துவங்களை மிக எளிதாகவும், சரளமாகவும் விளக்கியுள்ளார். பிரம்மணஸ்பதி-கணபதி கருத்து, உலகின் அடர்த்தியான பிராணன் கணபதி, கணபதியின் பிறப்புக் கதைக்குப் பின்னாலுள்ள கோட்பாடு, சர்வஜன கணேச உற்சவத்தின் பின்னணியிலுள்ள பங்கு, மூலாதார சக்கரத்தின் அதிபதியான கணபதி, கணபதியின் முக்கியப் பெயர்கள், அவரது வாகனம் சிறந்த மூஞ்சூறு, விரதபந்த கதை, மோதக கதை மற்றும் அந்தக் கதைகளின் உட்கருத்து... இவையனைத்தையும் பாப்பு அப்படி ஒரு கட்டமைப்பில் முன்வைத்துள்ளார், அதாவது அவை நம் மனதிலுள்ள கேள்விகளுக்குப் பதிலளிப்பதைப் போல உள்ளன.

கணபதி என்ற தெய்வத்தைப் பற்றிய இந்த விளக்கம், பக்தர்களுக்கு வெறும் தகவல் மட்டுமல்ல, உணர்ச்சிபூர்வமான கண்ணோட்டத்தில் அவர்களின் பக்தியை மேலும் உறுதியாக்குவதாகும்.

'பிரத்யக்ஷ்' தினசரியில் வெவ்வேறு காலங்களில் வெளியான இந்தத் தலையங்கங்கள் இப்போது வலைப்பதிவு (blogpost) வடிவில் நம் அனைவருக்கும் கிடைக்கின்றன — பாப்பு வழங்கிய அந்த அரிய கருத்துக்களின் மணம் நம் மனங்களில் பரவ வேண்டும் என்ற ஒரே நோக்கத்துடன்.